با این که سخن به لطف آب است

با این که سخن به لطف آب است      کم گفتن هر سخن ثواب است

آب ار چه همه زلال خیزد      از خوردن پر ملال خیزد

کم گوی و گزیده گوی چون در       تا زاندک تو جهان شود پر

ماخذ: نظامی گنجوی، لیلی و مجنون