پلی الکترولیت آنیونی چینی

منعقد کننده پلی الکترولیت چیست؟

• لخته کننده و رسوب کننده و دیسپرس کننده

نام تجاری مهم ترین منعقدکننده های پلی الکترولیت مصرفی در ایران عبارت است از: فلوکولانت, آلکالار, سیپاران, تیرول, پراستیل و سوکرژل.

این ماده دارای خواص فراوانی می باشد که عمدتا در اصلاح جریانات و یا بهبود یا لخته سازی مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال این مواد برای بی ثبات کردن و ناپایداری سوسپانسیون های کلوئیدی و در نهایت لخته سازی و رسوب دهی آن ها مورد استفاده قرار می گیرد. آن ها همچنین می توانند برای انتقال شار سطح به ذرات خنثی  برای دیسپرس کردن آن ها(پراکنده کردن) در یک محلول آبی مورد استفاده قرار بگیرند.

بنابراین این مواد عمدتا به عنوان عامل دیسپرس کننده (پراکنده کننده)، ضخیم کننده، امولسیفایر، مبدل های یونی شناخته می شوند.

استفاده از پلی الکترولیت چه مزایایی دارد؟

• نیاز به دوز کمتر در مقایسه با سایر مواد
• زمان نگهداری کمتر
• دارای ساختارهای سخت، متراکم و فشرده است.
• مصرف انرژی کم
• تصفیه آب تخلیه شده و استفاده مجدد ازآن برای مصارف دیگر
• از بین بردن میکرواورگانیسم ها
• کاهش حجم لجن تشکیل شده
• درشت تر کردن لخته های ایجاد شده
• به مواد تنظیم کننده pH
• عدم افزایش TDS
• افزایش سرعت ته نشین شدن

پلی الکترولیت ها پایه اکریل امید ها را دارند که باعث دیسپرس کنندگی میشوند.

پلی الکتریک ها به سه دسته تقسیم میشوند:

1. آنیونی (قابل مصرف در تصفیه آب شرب ،مواد غذایی و فاضلابهای صنعتی و انسانی)
2.  غیر یونی یا نانیونیک (با مصارف مشابه نوع آنیونی )
3.  کاتیونی (عموما برای فاضلابهای صنعتی و انسانی )