ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم

ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم     وین یکدم عمر را غنیمت شمریم

فردا که ازین دیر فنا درگذریم     با هفت هزار سالگان سر بسریم

ماخذ: خیام، رباعیت خیام، رباعی 120